Upadki to problem dotyczący praktycznie każdej osoby starszej. Niestety są one bardzo niebezpieczne, gdyż mogą powodować nieprzyjemne zagrożenia. Dlaczego upadki się zdarzają i z jakiego powodu są tak niebezpieczne dla seniorów?
Co powinniśmy zrobić, jeśli dojdzie do takiego incydentu? Wszystkie wyjaśnienia znajdziemy poniżej.
Na skróty:
- 1. Utrata równowagi u seniora – przyczyny
- 2. Jak reagować na upadek osoby starszej?
- 3. Jak zapobiegać utracie równowagi przez osobę starszą?
Utrata równowagi u seniora – przyczyny
Zasadniczo już co trzeci senior, który ukończył sześćdziesiąty rok życia, doznaje co najmniej jednego upadku na rok. Z tych statystyk wynika, że problem jest bardzo powszechny i należy wiedzieć jak zachować się w takiej sytuacji. Niekiedy nawet niepozorne upadki mogą wiązać się z poważnymi konsekwencjami.
Często dochodzi do urazów głowy czy czaszki, które wykrywalne są dopiero po czasie. Należy pamiętać, że leczenie jakichkolwiek złamań a tym bardziej takich dotyczących dolnych kończyn, jest procesem długotrwałym i często wiąże się z unieruchomieniem. Przyczyny utraty równowagi u seniora są różnorodne. Żeby móc im zapobiegać, należy wcześniej się z nimi zapoznać.
Przyczyny upadków dzielone są na dwie grupy, pierwszą wewnętrzną i drugą zewnętrzną. Wewnętrzne przyczyny związane są ze starzeniem się organizmu, który powoduje zanikanie poszczególnych procesów. Należą do nich na przykład: pogorszona koordynacja ruchowa, problemy z krążeniem, osłabienie mięśni, pogorszony słuch i wzrok, przyjmowanie leków oraz choroby dotykające osoby starsze.
Przyczyny zewnętrzne to działania środowiska, które przyczyniają się do upadków. Zalicza się do nich: nieodpowiednie oświetlenie, progi, śliskie podłoże oraz przeszkody, jakie możemy spotkać na swojej drodze, jak na przykład schody.
Upadki osób w podeszłym wieku są bardzo niebezpieczne. Powodują one nieprzyjemne skutki, które w późniejszym etapie mogą okazać się bardzo niebezpieczne. Najczęstsze skutki to na przykład złamania, krwiaki, krwotoki, stłuczenia oraz urazy głowy. Nie rzadko również po takim upadku senior narażony jest na zespół poupadkowy. Jest to swego rodzaju lęk wzbraniający się przed kolejnym upadkiem, może on doprowadzić do sytuacji, w której senior ograniczy swoja aktywność ruchową.
To niestety niesie za sobą kolejne konsekwencje związane z problemami oddechowymi, psychicznymi, a także negatywnie wpływa na układ krążenia. Najczęściej upadek seniora kończy się złamaniem kości udowej bądź nadgarstka, nieco rzadziej żeber. W najgorszym wypadku złamane zostają dolne kończyny, których leczenie jest bardzo czasochłonne.
Jak reagować na upadek osoby starszej?
Jaka powinna być reakcja na upadek seniora? Przede wszystkim jako opiekunowie, nie powinniśmy wpadać w panikę. Musimy dokładnie ocenić stan podopiecznego i zadecydować, czy wypadek był niegroźny, czy lepiej skonsultować go z lekarzem. Oczywiście są też sytuację, w których żadne objawy nie występują, ale nie możemy się zwieść i musimy seniora obserwować.
Niezaprzeczalnie w sytuacji, gdy senior straci przytomność, należy wezwać pogotowie. Do ich przyjazdu należy kontrolować funkcje życiowe oraz zabezpieczyć go przed wyziębieniem. Nie możemy również zmieniać jego pozycji, gdyż może tym samym zwiększyć niebezpieczeństwo. Jeśli nasz podopieczny jest świadomy sytuacji, należy go uspokajać, gdyż z pewnością będzie on zdenerwowany.
Należy pamiętać, żeby pomóc podopiecznemu się podnieść, ale nigdy nie dźwigać. Wydajmy pomocne polecenia oraz asekurujmy jego ruchy, nagłe podnoszenie go do pozycji stojącej jest błędem.
Jak zapobiegać utracie równowagi przez osobę starszą?
Zapobieganie utraty równowagi u osoby starszej polega głównie na zwiększeniu bezpieczeństwa jego otoczenia. Zadbajmy o to, aby zawsze był porządek, wszelkie meble poukładane były w zasięgu podopiecznego, ubierajmy go w wygodne oraz dopasowane ubrania.
Dodatkowo usuńmy wszelkie dywany, pilnujmy, aby podłoga zawsze była sucha, a schody wyposażone były w barierki. Jeśli chodzi o działania na samym podopiecznym, postarajmy się o zwiększenie aktywności seniora, zaopatrzmy go w specjalistyczny sprzęt usprawniający poruszanie się oraz ściśle przestrzegajmy zaleceń lekarzy.